Mamy Dziecko ;)

Jak wiecie, po tegorocznej akcji, mimo najszczerszych chęci upłynnienia wszystkich środków, trochę zostało. Nie chcę tych pieniędzy zostawiać na "za rok", bo to jednak szmat czasu.

W związku z powyższym zapadła decyzja o ufundowaniu indeksu dla dziecka w ramach Akademii Przyszłości. Za te pieniądze, wybrany młodzieniec objęty będzie przez rok indywidualną opieką Tutora, który pomoże mu uwierzyć w siebie, radzić sobie z porażkami i odnieść sukces.

Naszym dzieckiem jest 12-letni Krzyś z woj. podlaskiego. 

KRZYSZTOF O SOBIE:

12 lat /województwo: podlaskie / trudny przedmiot: matematyka/ chciałby zostać informatykiem

Moje największe marzenie to…

Trzy słowa, które opisują mnie to… RADOSNY, LENIWY, GRZECZNY

Najwięcej radości sprawia mi… WYCHODZENIE Z PRZYJACIÓŁMI

Jako superbohater byłbym… SPIDER-MANEM

Moja wymarzona supermoc… TELEPORTACJA

Na świecie zmieniłbym… DOBRO DLA LUDZI

Chcę zostać studentem Akademii, bo… CHCIAŁBYM DOSTAĆ SIĘ DO TECHnIKUM

Trudności:

Krzysiek jest samotnikiem, ale nie dlatego, że to lubi. Jest samotnikiem dlatego, że nie potrafi nawiązać kontaktu z innymi rówieśnikami. Odkąd jego jedyny przyjaciel przeniósł się do innej szkoły, Krzysiek nie nawiązał bliższego kontaktu z żadnym z dzieci. Często spaceruje sam po szkolnych korytarzach i zazwyczaj nie bierze czynnego udziału w życiu klasy.

sukcesy:

Krzysiek jest nad wyraz dojrzały i bardzo inteligentny jak na swój wiek. W szkole ma dobre oceny i chętnie się uczy. W domu za to jest bardzo obowiązkowy, przy czym również radosny. Chciałby zostać informatykiem. Mówi, że jeżeli miałby zostać jakimś superbohaterem to zdecydowanie wybrałby Spidermana, a jego supermocą była by teleportacja.

Zasadą Akademii Przyszłości jest przekazywanie raportów na temat postępów podopiecznego. Będą się tu pojawiać :)

Relacja #3/2017

Relacja z wręczenia paczki Rodzinie.

Mikołajowe sanie wypakowane po brzegi dotarły do rodziny w niedzielę wieczorem. Elfy rozpoczęły wnoszenie darów do domu. Witold i Robert byli wręcz oszołomieni ilością prezentów i nie mogli uwierzyć, że te wszystkie dary są dla nich. Potrzebowali chwili czasu aby zacząć rozpakowywać prezenty. Z każdą chwilą ich zaskoczenie zamieniało się w radość której nie potrafili ukryć. Szczytem zachwytu było rozpakowanie lodówki oraz laptopa. Witold bardzo ucieszył się z dołączonej książki kucharskiej, a Robert ze swojej ulubionej wody po goleniu.

Co chce przekazać wolontariusz?

Bardzo dziękuję za wsparcie dla rodziny, która znajdowała się w beznadziejnym momencie życia. Bez wiary w lepsze jutro i poprawy swojej sytuacji. Z mojej strony pragnę życzyć Wam zdrowych i radosnych świąt Bożego Narodzenia w gronie najbliższej rodziny. Życzę, aby szczęście jakie daliście tej rodzinie, ze zdwojoną mocą wróciło do Was.

Co chce powiedzieć od siebie Rodzina?

Zwykłe "dziękuję" to za mało by opisać jak wielką radość sprawiła nam udzielona pomoc. Poczucie osamotnienia które nam towarzyszyło w ostatnim czasie odbierało nadzieję na lepsze jutro które każdego dnia stawało się coraz bardziej nie osiągalne. Dzięki Wam poczuliśmy, że jesteśmy coś warci i nie musimy być sami. Że są ludzie którzy potrafią bezinteresownie pomóc.

Relacja #2/2017

Relacja z wręczenia paczki Rodzinie.
Pani Ewa witając nas była jednocześnie szczęśliwa i zszokowana. Kiedy wnosiliśmy i ustawialiśmy prezenty w pokoju, pani Ewa usiadła na łóżku, mając łzy w oczach mówiła że kręci jej się w głowie od emocji. Pani Ewa nie kryła wzruszenia.Kiedy emocje troszkę opadły, Mateusz wraz z mamą od razu przystąpili do rozpakowywania paczek z szerokim uśmiechem na twarzy. Natomiast Łukasz z Pawłem przyglądali się z wielką ciekawością. Łukasz, widząc misia i klocki cieszył się tak bardzo że nie panował nad swoim ciałem mówiąc, że to od taty. Taką radość ciężko jest opisać w słowach. Natomiast Pawłowi ze względu na stan zdrowia, nie towarzyszyły takie emocje jak pozostałym. Ale w jego oczkach widać było błysk radości na widok wymarzonej piłki. Pani Ewa mówiła, że brakuje jej słów by opisać, co czuje. Na koniec przyniosła opłatek, którym się podzieliliśmy i złożyliśmy sobie życzenia.
Co chce przekazać wolontariusz?
Chciałabym państwu ogromnie podziękować, są Państwo niesamowitymi ludźmi. Wierzę, że życie całej rodziny stanie się szczęśliwsze i weselsze. To właśnie dzięki takim ludziom jak Państwo świat staje się lepszy. Kontakt z Państwem był dla mnie samą przyjemnością. Przygotowana przez Państwa paczka była prawdziwym wsparciem i spełnieniem marzeń dla rodziny.. czymś naprawdę pięknym. Życzę Państwu z całego serca pełnych pokoju i radości zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia.
Co chce powiedzieć od siebie Rodzina?
Pani Ewa poprosiła nas by serdecznie podziękować i przekazać życzenia na nadchodzące święta wszystkim osobom które zadały sobie tyle trudu zupełnie bezinteresownie żeby uczynić ich rodzinę tak szczęśliwą.

Kilka słów od Witolda i Roberta (#3/2017)

Za pośrednictwem wolontariuszki dostałam dziś list do nas wszystkich:

Podziękowanie za "Szlachetną paczkę"

Tak trudno jest pogodzić się z losem kiedy zabiera bliskich. Śmierć młodszego brata, potem matki, która była dla nas opoką. Wydawało się, że świat o nas zapomniał, a życie jest cierpieniem.

Proszenie o pomoc stawało ością w gardle, trzeba jednak sobie radzić i nie narzekać.

A dziś przyjmuję wsparcie od darczyńców Szlachetnej Paczki i myślę, że los się do mnie
i brata uśmiechnął dzięki dobrym bezinteresownym ludziom o wielkich sercach.

Dziękuję

Witold i Robert

Relacja #1/2017

Relacja ze spotkania z rodziną przy wręczeniu paczki

Alicja zobaczyła paczki jako pierwsza. Przyjęła ten widok z obojętnością, jakby ich nie było. Kolorowy papier, piękne pudełka, podpisy z imionami. Zdziwiona brakiem reakcji dziewczynki zapytałam, czy był u niej Mikołaj. Odpowiedziała, że jeszcze nie. Kiedy powiedziałam, wskazując na leżące w rogu pokoju paczki, że właśnie był, Ala wyglądała jakby zobaczyła ducha. Szerokie źrenice, szybki oddech, rumieniec na twarzy. „Ale jak to…. to dla mnie…”. Wyraz twarzy dziewczynki przepełniony był szczęściem, a oczy łzami. Nigdy nie dostała aż tak wielu upominków na raz, nigdy marzenia aż tak się nie spełniały.

Pan Karol nie mógł przestać mówić. Dziękował, dziękował, dziękował…. Mówił tak szybko, że oprócz „dziękuję” rozumiałam jeszcze „dziękuję bardzo”. Płakał. Pani Maria również była wzruszona. Meble, lodówka, biurko, ubrania… wymarzone rolki, siekiera dla Pana Karola…Płakali wszyscy – jedni bardziej jawnie, inni ukradkiem…. Płakaliśmy wszyscy.


Co chce przekazać Tobie wolontariusz:

Chciałabym Państwu bardzo serdecznie podziękować za cały trud włożony w przygotowanie paczek dla Ali i jej rodziny. Za wysłuchanie potrzeb i próśb rodziny, która z pewnością doceni wszystko, co otrzymała. Za emocje, za radość pośredniczenia w obdarowywaniu drugiego człowieka. Za realizację Świątecznego Cudu, który dziś właśnie zdarzył się w tej rodzinie. Dziękuję.

Co chce powiedzieć od siebie rodzina:

„Po stokroć dziękujemy, bardzo dziękujemy, wszystko jest idealne. To cud się stał”.

"Księgowy" melduje

Tradycyjnie już przedstawiam Wam mini-rozliczenie po wczoraj zakończonej akcji.

Z ubiegłego roku w kasie zostało 870,08 zł, głównie z lekko spóźnionych wpłat. Tegoroczna zbiórka to 15.369,92 zł (słownie: piętnaście tysięcy trzysta sześćdziesiąt dziewięć złotych 92/100). Kwota ta była rekordowa! Zaopiekowaliśmy się wspólnie 3 Rodzinami i wszystkie potrzeby z listy zostały zaspokojone z dużą "górką", bo łączny budżet wyniósł 16.240 zł!!! Wybaczcie te wykrzykniki, ale na pewno rozumiecie te emocje ;)

Pieniądze podarowane zostały przez 32 osoby/rodziny indywidualnie, 12 klas z Ekonomika, 1 klasę z SP 10 oraz pochodziły ze zbiórek w 2 firmach (krakowski Nonstop i łomżyńska Piwiarnia Warka). Dary rzeczowe na kwotę około 2600 zł przekazali nasi absolwenci - obecnie studenci PWSiP w Łomży, 2 klasy Ekonomika, ponownie Nonstop, a także znajomi i przyjaciele.

Zakupy (i coś o czym napiszę za kilka dni, po finalizacji) pochłonęły 15.238,47 zł, a łączny koszt prezentów to ok. 17.814,23 zł. Poniżej zestawienie najważniejszych wydatków:

Co?	Ile?
Sprzęt AGD	1967,80
Pościel, koce, ręczniki	883,24
Szafa, biurko	1365,00
Zakupy apteczne	1595,60
Zabawki	325,90
Żywność	2766,70
Chemia gospodarcza, kosmetyki	2488,56
Odzież	1520,00
Upominki specjalne i niespodzianka	2138,50

O tym, czym jest niespodzianka z ostatniego wiersza i co się stanie z nadwyżką finansową napiszę za kilka dni :) Wtedy też wrzucę zdjęcia. 

Rodzina #3/2017

Bracia - pan Witold (59 l.) oraz pan Robert (57 l.)- prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Do śmierci mamy radzili sobie bardzo dobrze, ponieważ dbała ona o dom oraz zajmowała się niepełnosprawnym Robertem. Witold mógł pracować i pomagać im finansowo. Niestety po jej śmierci wszystkie obowiązki spadły na Witolda który musi teraz radzić sobie sam, a także mierzyć się z problemami dnia codziennego, w tym z opieką nad bardzo chorym bratem.

Rodzina utrzymuje się z renty pana Roberta (1060 zł) oraz świadczenia dla pana Witolda (520 zł). Po opłaceniu rachunków pozostaje im na życie około 500 zł na osobę. Pan Witold musiał zrezygnować z zatrudnienia by opiekować się najpierw chorą mamą, a teraz bratem. Bardzo źle zniósł śmierć matki, z którą był bardzo związany. Dawała mu ona poczucie bezpieczeństwa w domu. Zawsze była gotowa nieść pomoc i wsparcie. Po jej śmierci obowiązki związane z czynnościami dnia codziennego spadły na niego jak grom z jasnego nieba, nie dawał sobie z nimi rady. Jednak nie poddał się i sam nauczył się dbać o brata, sprzątać i gotować. Nie chce traktować brata jako zbędnego balastu i oddać go do domu opieki, ponieważ jest on jedyną rodziną jaką posiada.

Sami nigdy nie założyli swoich rodzin - pan Robert ze względu na stanzdrowia, a pan Witold dlatego, że całe życie poświęcił pomocy mamie oraz bratu. Rodzina prosi o żywność trwałą, gdyż pozwoli im ona na spokojne spędzenie świąt Bożego Narodzenia. Dużym wsparciem będzie również chemia domowa i kosmetyki. Najbardziej przyda się lodówka, gdyż stara jest zepsuta i nie spełnia swojej funkcji.

Panowie potrzebują też laptopa, który byłby dla nich "oknem na świat".

Upominki specjalne: Witold woda po goleniu z AVON, Robert perfumy z AVON